Dag 1 De reis

Deze dag staat in het teken van Chicken or Pasta, deze vraag houdt ons al dagen bezig. Dus met deze vraag in gedachten beginnen we aan het uitgebreide buffet bij van der Valk. Ondanks dat de keus zeer ruim is ontbijten we bescheiden, zijn het zenuwen?
Ruim op tijd leveren we onze koffers af bij de balie, thuis was er al ingecheckt,dus geen rijen voor ons.
Bij de douane kennen ze ons ondertussen al en we mogen weer doorlopen. Ook hier geen wachtrijen.
We lopen wat winkeltjes door en de mannen nemen voor de zekerheid toch maar een hamburger voor we doorlopen naar Gate G3.
Na de nodige vragen en controlles gaan we keurig op tijd opweg naar Washington D.C.
En daar kwam die dan: Chicken or Pasta. De meningen zijn verdeeld Tycho en ik nemen de Lasagne. Bij Tycho wordt dat leterlijk nemen want z’n neus gaat gelijk de lucht in en ik eet hem met smaak op.
Michel heeft de kip en ook deze werd met smaak opgegeten.
De vlucht verloop rustig en netjes op tijd landen we om 14.30 uur op Washington D.C.
Met een ½ uur zijn we door alle controlles en hebben we zelfs onze 2 ingecheckte koffers op de volgende vlucht kunnen zetten. We hebben nu nog ruim 2 uur om te eten. (wat uiteindelijk bijna 3 uur werd, vanwegen een vertrachting)
Om 21.00 uur zetten we voet aan land in Miami. Nu opweg naar Alamo. Mijn hart gaat toch wel wat sneller kloppen en nee dat is niet de vriendelijke medewerker, maar de ervaringen van februari, die nog vers in ons geheugen zitten.
Er wordt nog even geprobeerd ons en grotere auto aan te smeren, want met 2 volw en 1 kind met 2 koffers zou een midsize Suv toch wel eens te klein kunnen zijn!
Maar als volleerd Deeker houden wij stand. Wanneer we bij de car pickup komen zijn er geen suv’s te bekennen en worden we doorgestuurd naar de minnie van’s. Dus het wordt wederom een grand dodge caravan voor 7 personen. Wat nou te klein voor 3 personen.


(onze 4de passager, want welke auto was ook al weer van ons?, foto van de auto zelf volgt nog)

Onze Tom brengt ons vakkundig naar het hotel. Het is 23.00 uur (plaatselijke tijd) als we dan uiteindelijk ons kussen raken.